Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Είμαστε όλοι Έλληνες



  Από τις 25 Οκτωβρίου ως τις 11 Νοεμβρίου στο Μουσείο Μπενάκη  διεξάγεται μια ιδιαίτερη έκθεση. Πρόκειται για 112 έργα, τα οποία προσφέρουν Ιταλοί καλλιτέχνες στο ελληνικό κοινό, ως μια κίνηση αλληλεγγύης προς τη χώρα μας. Η έκθεση πήρε την ονομασία της από το ποίημα του Άγγλου φιλέλληνα Πέρσι Σέλεϊ  «Είμαστε όλοι Έλληνες»: «Siamo tutti Greci». 
 Η πρωτοβουλία ανήκει στον εικαστικό Renzogallo και στη σύζυγό του, Dea Bedin, διευθύντρια του πολιτιστικού φορέα ArcoDiRab Project. Οι Ιταλοί διοργανωτές απευθύνθηκαν στο Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης για την οργανωτική υποστήριξη κι εκείνο με τη σειρά του υπέδειξε το Μουσείο Μπενάκη.
 Στην έκθεση συμμετέχουν καταξιωμένοι αλλά και νεότεροι καλλιτέχνες από όλη την ιταλική επικράτεια, με έργα που να ανταποκρίνονται στο συμβολικό τίτλο «Siamo tutti greci» και που θα διατεθούν σε χαμηλές σχετικά τιμές. 
[Επιμ. Αντ. Δ. Κουτσουπιάς, Πρόεδρος Ι.Μ.Ε.Τ. artem.gr]
     

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Έλληνες Ζωγράφοι: Γιάννης Τσαρούχης (1910 -1989)

Ζωγράφος και σκηνογράφος.
  Φοίτησε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1929 - 1935), με καθηγητές τους Ιακωβίδη, Βικάτο και Παρθένη. Παράλληλα μαθήτευσε κοντά στον Κόντογλου (1931 - 1934), ο οποίος τον μύησε στη βυζαντινή αγιογραφία, ενώ μελέτησε την λαϊκή αρχιτεκτονική και ενδυμασία.
Ταξίδεψε στο Παρίσι και στην Ιταλία. Ήρθε σε επαφή με δημιουργίες της Αναγέννησης και του Ιμπρεσιονισμού, ανακάλυψε το έργο του Θεόφιλου και γνώρισε καλλιτέχνες όπως ο Ματίς και ο Τζακομέτι.
 Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1938, πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα με έργα που εξήραν οι τότε τεχνοκριτικοί. Το 1940 επιστρατεύτηκε και υπηρέτησε στο Μηχανικό. Το 1950 μετέβη εκ νέου στο Παρίσι.
Εξέθεσε στο Παρίσι και στο Λονδίνο, ενώ το1953 υπέγραψε συμβόλαιο με γκαλερί Ιόλας της Ν. Υόρκης. Το 1977 ανέβασε τις Τρωάδες του Ευριπίδη σε δική του νεοελληνική απόδοση, με δική του διδασκαλία και σκηνοθεσία.
Το 1982 εγκαινιάστηκε το Μουσείο Γιάννη Τσαρούχη στο Μαρούσι, στο σπίτι του, που ο ίδιος μετέτρεψε σε Μουσείο παραχωρώντας την προσωπική συλλογή των έργων του.
Παράλληλα με τη ζωγραφική ο Γιάννης Τσαρούχης ασχολήθηκε και με τη θεατρική σκηνοθεσία, σχεδιάζοντας ήδη από το 1928 σκηνικά και ενδυμασίες για θέατρα. Στο έργο του Γιάννη Τσαρούχη εκφράζονται λαϊκές  παραδόσεις και αιώνιες καλλιτεχνικές αξίες. Θεωρείται από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους και σκηνογράφους με διεθνή προβολή.
[Επιμ. Μιχάλης Κουτσουπιάς, Ι.Μ.Ε.Τ. artem.gr]

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Έλληνες Ζωγράφοι: Μπραέσας Δήμος

Σχετική εικόνα

"To αίσθημα είναι το όπλο του καλλιτέχνη"
Γεννημένος στο Αιτωλικό το 1880, ο Δημήτρης Μπραέσας σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών, από όπου αποφοίτησε το 1909. 
Αν και πήρε πολλά στοιχεία από τους δασκάλους του, δημιούργησε ένα προσωπικό ύφος, που είχε να κάνει με τα βιώματά του, αλλά και τα θεωρητικά του πιστεύω.
 Χαρακτηρίζεται ως ιμπρεσσιονιστικός και συντηρητικός. Η αλήθεια είναι ότι ήταν προσηλωμένος στον ιμπρεσιονισμό, χωρίς όμως να τηρεί «τις μεταβολές που δημιουργούνται από την επίδραση του φωτός», διότι αυτή «διασπά τα σχήματα των αντικειμένων, εξουδετερώνει τη γραμμή και τις μεγάλες επιφάνειες».  Ήθελε να διατηρεί «το χαρακτήρα του αντικειμένου» και αρνιόταν την «κακοποίησή του» στ’ όνομα του μοντερνισμού.
Αποτέλεσμα εικόνας για Δημήτρης Μπραέσας Στη θεματολογία του εναλλάσσονται με την ίδια επιτυχία σκηνές της καθημερινής ζωής και τοπία. Αποτελούσε όμως ιδιαίτερη επιδίωξη για το ζωγράφο το να δώσει, όσο πιο φυσικά μπορούσε, «μια πλήρη, αληθινή και γνήσια εντύπωση του ελληνικού τοπίου».
 Ταξίδευε ανά την Ελλάδα και ζωγράφιζε την ύπαιθρο που τον γοήτευε, παρά τη δυσκολία απόδοσης των διαρκών εναλλαγών των χρωμάτων στη φύση.  Κυρίως όμως τον συγκινούσε η θάλασσα, «ο χρωματικός της πλούτος και η συγγένεια που έχει με την ανθρώπινη ψυχή».
Αποτέλεσμα εικόνας για Δημήτρης Μπραέσας  Η παλέτα του Μπραέσα για πολλά χρόνια περιείχε σκούρα χρώματα, με τα οποία απεικόνιζε τη φύση στις «μελαγχολικές» της στιγμές, αναδίνοντας μια απαισιοδοξία.  Αργότερα όμως, εγκατέλειψε συνειδητά αυτήν τη «μυστικιστική» τάση.
 «Βγήκα στο φως, στο πλούσιο ελληνικό φως και το ζωγράφισα», λέει ο ίδιος σε συνέντευξη του 1955. Και δεν είναι δύσκολο να «διαβάσει» κανείς την αρνητική επίδραση των δύο παγκόσμιων πολέμων, όπως και την αισιόδοξη διάθεση της μεταπολεμικής εποχής, σε αντίστοιχες φάσεις της καλλιτεχνικής του εργασίας.
 Το 1944 διετέλεσε πρόεδρος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας.
 Παρουσίασε έργα του σε ατομικές εκθέσεις από το 1920 έως το 1963, έλαβε μέρος στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1934 και κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στην Exposition Internationale στο Παρίσι.
 Από το 1926 ως το 1948 δίδαξε στη Μαράσλειο Ακαδημία.
 Πέθανε στην Αθήνα το 1964.
 Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Δήμο Αθηνών, στην Πινακοθήκη Αβέρωφ κ.α.
 [επιμ. Φώτης Δ. Κουτσουπιάς]

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Έλληνες Ζωγράφοι: Αντώνης Γεωργούλας



Μορφές 80x110
Γεννήθηκε στη Βέροια το 1954 και σπούδασε ηλεκτρολόγος  μηχανικός στην Αθήνα. Τον κέρδισε όμως η  ζωγραφική, με την οποία ασχολείται συστηματικά τα τελευταία χρόνια. 
Ψευδής αίσθηση 60x75
Φυγόκεντρος 82x100
Συνειδητότητα του κύματος 75x60
Διατηρεί εργαστήριο ζωγραφικής στο Ντουράκι Επανομής στο νομό Θεσσαλονίκης. Είναι μέλος του Συλλόγου Ζωγράφων Θεσσαλονίκης και Βορείου Ελλάδος και εκθέτει από το 1996. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας. 
   Στη ζωγραφική του καταργείται η κοινωνική σύμβαση  και ο δεσποτισμός της λογικής. Επιχειρείται μια συναισθηματική αποτίμηση του κόσμου, μια στροφή στο συλλογικό ασυνείδητο. Έτσι, ο ονειρικός κόσμος, χωρίς τις δεσμεύσεις της καθημερινής τυποποιημένης δεοντολογίας, αναβλύζει και παρουσιάζεται με απρόσωπη, καθολική μορφή, με έναν τρόπο υπερρεαλιστικό (σουρεαλιστικό). Προσωπικό αναγνωρίσιμο ύφος αποτελούν η κίνηση των απρόσωπων σωμάτων, ο έντονος χρωματισμός φόντου και αντικειμένων, καθώς επίσης και η θεματική ευρύτητα.

Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Έλληνες Ζωγράφοι: Ν. Ελίμ

Ο Νώε Ελίμ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1932. Σπούδασε αρχιτεκτονική  στην Ιταλία αλλά δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα του αρχιτέκτονα. Ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις του πατέρα του, την κατασκευή και εμπορία διακοσμητικών και οικιακών υαλικών. 
Στα εικαστικά δρώμενα εμφανίζεται με έναν συγκεκριμένο τύπο δουλειάς, την γκραβούρα.
 Η ενασχόλησή του με την γκραβούρα έχει την εξής ιδιαιτερότητα: «ολοκληρωμένες θεματικές ενότητες πέντε έως και δεκαπέντε έργων, πάντα της ίδιας τεχνοτροπίας, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και πουαντιγισμός και που κάνει τον Ελίμ Νώε να ξεχωρίζει». 
Η Παλαιά διαθήκη, ο Αρχαίος Ελληνικός κόσμος, η Ιλιάδα και Οδύσσεια αλλά και η ελληνιστική περίοδος είναι οι πηγές έμπνευσής του. 
[Ινστιτούτο Μελετών Ελληνικής Τέχνης artem.gr]